ΠΜΣ - Ψηφιακή αφήγηση
SPYROS VERYKIOS
Η ψηφιακή αφήγηση αποτελεί ένα υβριδικό είδος τέχνης, που δομείται από ένα συνδυασμό στοιχείων, όπως οι εικόνες, ο ήχος και τα βίντεο, τα οποία συγκροτούνται σε μια ενιαία μορφή στο πλαίσιο ενός αφηγηματικού μοντέλου. Ως διαδικασία συνδυάζει τις παραδοσιακές μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης με τις τεχνολογίες και τα μέσα της ψηφιακής εποχής.
Κατά τη διάρκεια των διαλέξεων παρουσιάζονται οι θεωρητικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις χρήσης των νέων μέσων. Αναλύονται οι δομικές και εννοιολογικές στρατηγικές της σκηνοθεσίας και του σεναρίου σε ένα φάσμα ψηφιακών πλατφορμών. Οι θεωρίες της αφηγηματικής μορφής, της οπτικής επικοινωνίας και του ήχου θα αποτελέσουν μέρος του μαθήματος με έμφαση στη λειτουργία της οπτικής φόρμας.
Οι φοιτητές και φοιτήτριες μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν εργαλεία πολυμέσων για να παράγουν αφηγήσεις σε γραμμική ή σε μη γραμμική μορφή που θα μπορούν να διαμοιραστούν σε διαφορετικούς τύπους ψηφιακών συσκευών, να μεταφορτώθούν στο διαδίκτυο ή και να παρουσιαστούν σε εκθέσεις και φεστιβάλ.
Digital storytelling
Digital storytelling is a versatile art genre which is derived from the combination of elements such as images, audio, photographs, and videos, that are placed within the context of a narrative model. As a process, it blends traditional forms of artistic expression with the technologies and the media of the digital age.
This course presents the theoretical, technical and methodological, perspectives in the field of new media. It explores the structural and conceptual strategies of directing and screenwriting across a spectrum of digital platforms. Theories of narrative form, visuals, and sound will form part of the course with an emphasis on the function of visual forms.
Students learn how to use multimedia tools to produce short stories in a linear or in a nonlinear format that can be shared in different types of digital devices, uploaded to the internet, and or can be made available through traditional means of exposure.
Η ψηφιακή αφήγηση αποτελεί ένα υβριδικό είδος τέχνης, που δομείται από ένα συνδυασμό στοιχείων, όπως οι εικόνες, ο ήχος και τα βίντεο, τα οποία συγκροτούνται σε μια ενιαία μορφή στο πλαίσιο ενός αφηγηματικού μοντέλου. Ως διαδικασία συνδυάζει τις παραδοσιακές μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης με τις τεχνολογίες και τα μέσα της ψηφιακής εποχής.
Κατά τη διάρκεια των διαλέξεων παρουσιάζονται οι θεωρητικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις χρήσης των νέων μέσων. Αναλύονται οι δομικές και εννοιολογικές στρατηγικές της σκηνοθεσίας και του σεναρίου σε ένα φάσμα ψηφιακών πλατφορμών. Οι θεωρίες της αφηγηματικής μορφής, της οπτικής επικοινωνίας και του ήχου θα αποτελέσουν μέρος του μαθήματος με έμφαση στη λειτουργία της οπτικής φόρμας.
Οι φοιτητές και φοιτήτριες μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν εργαλεία πολυμέσων για να παράγουν αφηγήσεις σε γραμμική ή σε μη γραμμική μορφή που θα μπορούν να διαμοιραστούν σε διαφορετικούς τύπους ψηφιακών συσκευών, να μεταφορτώθούν στο διαδίκτυο ή και να παρουσιαστούν σε
Η ψηφιακή αφήγηση αποτελεί ένα υβριδικό είδος τέχνης, που δομείται από ένα συνδυασμό στοιχείων, όπως οι εικόνες, ο ήχος και τα βίντεο, τα οποία συγκροτούνται σε μια ενιαία μορφή στο πλαίσιο ενός αφηγηματικού μοντέλου. Ως διαδικασία συνδυάζει τις παραδοσιακές μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης με τις τεχνολογίες και τα μέσα της ψηφιακής εποχής.
Κατά τη διάρκεια των διαλέξεων παρουσιάζονται οι θεωρητικές και μεθοδολογικές προσεγγίσεις χρήσης των νέων μέσων. Αναλύονται οι δομικές και εννοιολογικές στρατηγικές της σκηνοθεσίας και του σεναρίου σε ένα φάσμα ψηφιακών πλατφορμών. Οι θεωρίες της αφηγηματικής μορφής, της οπτικής επικοινωνίας και του ήχου θα αποτελέσουν μέρος του μαθήματος με έμφαση στη λειτουργία της οπτικής φόρμας.
Οι φοιτητές και φοιτήτριες μαθαίνουν πώς να χρησιμοποιούν εργαλεία πολυμέσων για να παράγουν αφηγήσεις σε γραμμική ή σε μη γραμμική μορφή που θα μπορούν να διαμοιραστούν σε διαφορετικούς τύπους ψηφιακών συσκευών, να μεταφορτώθούν στο διαδίκτυο ή και να παρουσιαστούν σε